I love searching for the true self. It’s complicated how each of us interprets what the “real self” is. The path of exploring the core of who we are is not an easy one, but what always impresses me is this: when people feel close to their essence, the traits that bring them closer to their true self are often the very same ones they carried in the earliest years of their childhood. 

Chiara Barla, partner at eatery Apotek 57 and owner of eatery Lido and bakery Riviera in Copenhagen, is an Italian woman where as a child she loved to collect flowers and leaves and place them on the plates for her mam & aunt (a distinctive thought and touch that appears at Chiara's plates/food creations today).  Also, as a child she wanted to stay at the kitchen with her mother and her grandmother to help them. At school she was always the first in class and later she graduated in Italian literature and art history. She began her career working at the marketing department of a retail company in Milan but she felt there was a gap between that work and her real calling.

Her turning point came ten years ago, when Chiara decided to quit her job and follow her passion for food creations.  So, eight years ago, she moved from Italy to Copenhagen, revisiting her childhood memories — and now, as an adult, she has the power to recreate those memories in her own way, inviting others to experience such deep and sunlit feelings.

Τhrough the rise of Chiara Barla’s deepest self, it seems as if sun rays are spreading all over her places. 

 Chiara is answering my six questions below. Feel free to read them in English and in Greek.

1. Εvi Alexaki:  I love people who, sooner or later, listen to their inner true self and find a way to express it. In your case, I sense that through your handmade culinary creations, you express your truth and clarity. Do you see yourself in this? If yes, could you share a few words about your life philosophy, whether or not it is connected to your everyday actions? If not, how do you connect your inner self with your creations?

Chiara Barla: Yes I absolutely. By baking or cooking I can really feel connected to myself, it´s my way to express love and to feel grounded and present. And give me joy. I decided to pursue this career path later in life (after being another “me” for long time) and I am grateful to that Chiara that 10 years ago was brave enough to leave her previous job behind and start everything again. I will never go back.

2. Evi Alexaki: A characteristic of your work is its vibrant details. The word 'vibrant' refers both to boldness and to the use of intense colours. It seems that from the very first step of your work to the final touch, you care deeply. Do you recall having this trait of caring as a child? Can you describe this emotion, the one that makes you so mindful & bold at the same time?

       Chiara Barla: I will describe it more as an instinct rather than an emotion. My creative process is quite “visual”, in the way that I start with the flavours but I also need to “see” in my mind the final result. I love the word vibrant and I am glad that is something that you used to describe my work.

      My italian family, my hometown by the sea, the countryside where my grandparents lived, the food that I tasted since I was a child, all fits in what could be defined as a colourful and vibrant environment to grow up in.

      And the caring as always being part of my way of being. I will say that “care” is probably one of my core value. I like it because is it humble and real. Leave room for mistakes and trials, it’s not about chasing perfection but to put all our effort to make something good.

3. Evi Alexaki: High sensitivity allows you to connect more deeply with everything and everyone around you. Do you see yourself in this statement? If so, how do you find balance, and how do you manage the intense emotions that may feel out of place in everyday life?

      Chiara Barla: It´s a work in progress :) As many, I often feel overwhelmed, and I think am not just sensitive, but I that I go trough life and live my relationships with a lot of empathy. By putting my self in everybody else shoes sometimes I live and think with more than one mind. I like this trait of mine but yes, sometimes it drains me. That’s why I think that often I need to recharge and be connected to myself with some time alone and I love silence and nature. I am quite an introvert :)

 4. Evi Alexaki: Does creating and focusing on precision feel like an innate need? Does it feel more like a form of freedom — or more like a strict need to achieve perfection?

Chiara Barla: I think is more of an natural process and something that give me purpose. As I mention I don’t pursue perfection - I will be a fool and presumptuous. But I like more the idea of trying always my best and never stop improving. Like a process of growing and getting better everyday, with my work but also as a human being.

5. Evi Alexaki: In what ways does cooking for friends feel different from cooking for a larger audience?

 Chiara Barla: To me it kind of feel the same. I love to cook at work and try to make people days better by preparing for them something tasteful, beautiful and made with love. And at the same time when I cook for people that I care about, I really want to express all my love to them by making something special. The feeling can be different at the end, since friends are just grateful and have no expectation…but maybe by being a chef, even your friends expect to eat great food :)

 6. Evi Alexaki: What raises your serotonin in everyday life?

    Chiara Barla: Cooking (did we say that already?;)) walking around, buy myself a gift, even a small one. And I try to do these things everyday.

__________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________

1. Εύη Αλεξάκη: Αγαπώ τους ανθρώπους που, αργά ή γρήγορα, ακούν τον αληθινό εσωτερικό τους εαυτό και βρίσκουν έναν τρόπο να τον εκφράσουν. Στη δική σου περίπτωση, αισθάνομαι ότι μέσα από τις γευστικές δημιουργίες σου εκφράζεις την αλήθεια και τη διαύγειά σου. Το νιώθεις αυτό; Υπάρχει σύνδεση του εσωτερικού σου κόσμου με τις δημιουργίες σου;

Chiara Barla: Ναι, απολύτως. Όταν ψήνω ή μαγειρεύω, νιώθω πραγματικά συνδεδεμένη με τον εαυτό μου· είναι ο δικός μου τρόπος να εκφράζω αγάπη και να νιώθω γειωμένη και παρούσα. Και μου δίνει χαρά. Αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό το επαγγελματικό μονοπάτι αργότερα στη ζωή (αφού για πολύ καιρό ήμουν μια «άλλη» εκδοχή του εαυτού μου), και είμαι ευγνώμων σε εκείνη τη Chiara που πριν από δέκα χρόνια ήταν αρκετά γενναία ώστε να αφήσει πίσω της την προηγούμενη δουλειά και να ξεκινήσει ξανά απ’ την αρχή. Δεν θα γύριζα ποτέ πίσω.

2. Εύη Αλεξάκη: Ένα από τα χαρακτηριστικά της δουλειάς σου είναι οι έντονες/δυναμικές λεπτομέρειες. Αποδίδω τον προσδιορισμό αυτό τόσο στην τόλμη σου  όσο και οπτικά στη χρήση έντονων χρωμάτων. Ο τρόπος που δουλεύεις από το πρώτο βήμα έως την τελευταία πινελιά,  δείχνει ότι είσαι ένας άνθρωπος που νοιάζεται βαθιά. Θυμάσαι τον εαυτό σου έτσι και ως παιδί; 

Chiara Barla: Θα το περιέγραφα περισσότερο ως ένστικτο παρά ως συναίσθημα. Η δημιουργική μου διαδικασία είναι αρκετά «οπτική», με την έννοια ότι ξεκινώ από τις γεύσεις, αλλά χρειάζεται και να «βλέπω» στο μυαλό μου το τελικό αποτέλεσμα. Λατρεύω τη λέξη “ζωντανό” και χαίρομαι που την χρησιμοποίησες για να περιγράψεις τη δουλειά μου.
Η ιταλική οικογένειά μου, η γενέτειρά μου κοντά στη θάλασσα, η εξοχή όπου ζούσαν οι παππούδες μου, το φαγητό που δοκίμασα ως παιδί — όλα αυτά συνθέτουν ένα πολύχρωμο και ζωντανό περιβάλλον για να μεγαλώσει κανείς.
Και το νοιάξιμο ήταν πάντα μέρος του τρόπου που υπάρχω. Θα έλεγα ότι η «φροντίδα» είναι ίσως μία από τις βασικές μου αξίες. Μου αρέσει γιατί είναι ταπεινή και αληθινή. Αφήνει χώρο για λάθη και δοκιμές· δεν αφορά το κυνήγι της τελειότητας, αλλά την προσπάθεια να κάνουμε κάτι καλό με όλη μας την ψυχή.

3. Εύη Αλεξάκη: Η υψηλή ευαισθησία σου επιτρέπει να συνδέεσαι βαθύτερα με ό,τι —και όποιον— βρίσκεται γύρω σου. Βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτό; Αν ναι, πώς βρίσκεις ισορροπία και πώς διαχειρίζεσαι τα έντονα συναισθήματα που μερικές φορές μοιάζουν παράταιρα στην καθημερινότητα;.

Chiara Barla: Είναι κάτι που ακόμη δουλεύω :) Όπως πολλοί, συχνά νιώθω ότι κατακλύζομαι, και πιστεύω πως δεν είμαι μόνο ευαίσθητη, αλλά ζω τη ζωή και τις σχέσεις μου με πολλή ενσυναίσθηση. Βάζοντας τον εαυτό μου στα παπούτσια των άλλων, μερικές φορές σκέφτομαι και νιώθω με περισσότερα από ένα «μυαλό». Μου αρέσει αυτό το χαρακτηριστικό μου, αλλά ναι, μερικές φορές με εξαντλεί. Γι’ αυτό πιστεύω ότι χρειάζομαι συχνά επαναφόρτιση και σύνδεση με τον εαυτό μου μέσα από λίγο μοναχικό χρόνο. Αγαπώ τη σιωπή και τη φύση. Είμαι αρκετά εσωστρεφής :)

4. Εύη Αλεξάκη: Το να δημιουργείς με ακρίβεια/λεπτομέρεια το νιώθεις ως μια έμφυτη ανάγκη; Θα μπορούσε να συνδέεται με μια μορφή ελευθερίας ή επιδίωξη της τελειότητα;»

Chiara Barla: Νομίζω πως είναι κάτι περισσότερο από μια φυσική διαδικασία· κάτι που μου δίνει σκοπό. Όπως ανέφερα, δεν επιδιώκω την τελειότητα — θα ήταν αφελές και αλαζονικό. Μου αρέσει όμως η ιδέα του να προσπαθώ πάντα για το καλύτερο και να μην σταματώ ποτέ να εξελίσσομαι. Σαν μια διαδικασία ανάπτυξης και καθημερινής βελτίωσης, στη δουλειά μου αλλά και ως άνθρωπος.

5. Εύη Αλεξάκη: Με ποιους τρόπους το να μαγειρεύεις για φίλους διαφέρει από το να μαγειρεύεις για ένα μεγαλύτερο κοινό;.

Chiara Barla: Για μένα, μοιάζει κάπως το ίδιο. Αγαπώ να μαγειρεύω στη δουλειά και να προσπαθώ να κάνω τη μέρα των ανθρώπων λίγο καλύτερη, ετοιμάζοντας κάτι νόστιμο, όμορφο και φτιαγμένο με αγάπη. Και παράλληλα, όταν μαγειρεύω για ανθρώπους που αγαπώ, θέλω πραγματικά να εκφράσω όλη μου την αγάπη μέσα από κάτι ξεχωριστό. Το συναίσθημα στο τέλος μπορεί να είναι διαφορετικό, καθώς οι φίλοι είναι απλώς ευγνώμονες και δεν έχουν προσδοκίες… αλλά ίσως, ως σεφ, ακόμα και οι φίλοι σου περιμένουν να φάνε υπέροχο φαγητό :))

6. Εύη Αλεξάκη: Τι ανεβάζει τη σεροτονίνη σου στην καθημερινότητα;

Chiara Barla: Το μαγείρεμα (το είπαμε ήδη, έτσι; :)) οι βόλτες, το να αγοράζω ένα δώρο στον εαυτό μου — ακόμη και κάτι μικρό. Και προσπαθώ να κάνω αυτά τα πράγματα κάθε μέρα.

1.